Πολλές φορές από διαρροή υδάτων στα υδραυλικά συστήματα μιας πολυκατοικίας προκαλούνται ζημίες όχι μόνο στο διαμέρισμα που οι σωλήνες βρίσκονται, αλλά και στα γειτονικά διαμερίσματα.
Επειδή στις πολυκατοικίες υπάρχει «αναγκαστική συγκυριότητα» ως προς τα κοινόχρηστα μέρη αυτής, σε περίπτωση φθοράς ή καταστροφής σωλήνων λόγω διαρροής νερού, ευθύνεται όλη η πολυκατοικία ή μόνο ο ιδιοκτήτης στου οποίου το διαμέρισμα βρίσκονται οι σωλήνες που εμφάνισαν τη διαρροή;
Σύμφωνα με το Νόμο επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται χωριστή (διαιρεμένη) μεν κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπομένως δε και αναγκαστική συγκυριότητα που αποκτάται αυτοδικαίως κατ’ ανάλογη μερίδα στα μέρη του όλου ακινήτου, που χρησιμεύουν σε κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Ο προσδιορισμός των κοινόκτητων και κοινόχρηστων αυτών μερών γίνεται είτε με τη συστατική της οροφοκτησίας σύμβαση είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες μεταξύ όλων των οροφοκτητών.
Εκτός από τις κατασκευές και εγκαταστάσεις που ενδεικτικά στο Νόμο αναφέρονται ως κοινά μέρη της οικοδομής, είναι δυνατόν και άλλες, σύμφωνα με το κριτήριο της χρήσης, να αποτελέσουν αντικείμενα της αναγκαστικής συγκυριότητας (αφού θα χρησιμεύουν στην κοινή χρήση των ιδιοκτητών). Έτσι, αποτελούν κοινόχρηστο πράγμα οικοδομής και οι εγκαταστάσεις παροχής και αποχέτευσης νερού, αφού όπως είναι πρόδηλο, παρέχουν χρησιμότητα σε όλους τους δικαιούχους της οριζόντιας ιδιοκτησίας.
Ο κύριος χωριστής ιδιοκτησίας έχει υποχρέωση να τη διατηρεί σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μην μπορεί να προκύψει από αυτή βλάβη στη χρήση των λοιπών διαιρετών ιδιοκτησιών.
Η παράλειψη της υποχρέωσης αυτής γεννάει αξίωση των λοιπών ή του βλαπτόμενου να ζητήσουν αποζημίωση. Αν η πιο πάνω παράλειψη του συνιδιοκτήτη είναι και υπαίτια, δικαιούται ο ιδιοκτήτης της βλαπτόμενης χωριστής ιδιοκτησίας του να στραφεί κατά του ζημιώσαντος με βάση τις διατάξεις για την αδικοπραξία και να ζητήσει πλήρη ικανοποίηση.
Εξάλλου, σε σχέση με τις υποχρεώσεις από την αναγκαστική συνιδιοκτησία πάνω στα κοινά πράγματα, καθένας από τους συνιδιοκτήτες συμμετέχει υποχρεωτικά στη συντήρηση και επισκευή των κοινών μερών της οικοδομής και ευθύνεται ατομικά ή και παράλληλα με τους άλλους συνιδιοκτήτες για την επισκευή τους, κατά το ποσοστό συνιδιοκτησίας του. Για κάθε υπαίτια ζημιογόνο παράλειψη των άνω συνιδιοκτητών ή του διαχειριστή εντολοδόχου τους σε σχέση με τις ανατεθείσες από τον Κανονισμό υποχρεώσεις του, για συντήρηση και επισκευή των κοινοχρήστων μερών της οικοδομής, ο βλαπτόμενος ιδιοκτήτης έχει αξίωση αποζημίωσης.
Αν όμως η διαρροή προέρχεται από σωληνώσεις που βρίσκονται εντός συγκεκριμένου διαμερίσματος, ευθύνη έχει μόνο ο ιδιοκτήτης αυτού. Υφίστατο υποχρέωση του οροφοκτήτη να διατηρεί και να επισκευάζει τις υδραυλικές σωληνώσεις της οικίας του, ήτοι να λαμβάνει μέτρα προς αποτροπή της βλάβης των λοιπών ιδιοκτητών. Η παράλειψη της υποχρέωσης συντήρησης της χωριστής ιδιοκτησίας εκθέτει τον ιδιοκτήτη σε αποζημίωση των λοιπών συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, αν από τούτη επέλθει βλάβη σε αυτούς. Αν η πιο πάνω παράλειψη του ιδιοκτήτη είναι και υπαίτια δικαιούται ο βλαπτόμενος να στραφεί κατά του ζημιώσαντος με βάση τις διατάξεις της αδικοπραξίας. Εξάλλου, σε περίπτωση παράλειψης του οροφοκτήτη να λάβει μέτρα αποτροπής της ζημίας των λοιπών συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, ο βλαπτόμενος από τη μη επισκευή των φθορών διαμερίσματος έχει δικαίωμα να αξιώσει την επισκευή αυτών, ώστε να αρθεί η προσβολή του.
Το γεγονός ότι η επισκευή αυτή είναι αναγκαία ενδεχομένως και από ελαττωματική αρχική κατασκευή, υπαιτίως ή ανυπαιτίως, από τον εργολάβο της όλης οικοδομής, προτού ακόμη καταστεί ιδιοκτήτης ο εναγόμενος, δεν έχει έννομη επιρροή ως προς την υποχρέωση, που έχει αυτός, προς επισκευή, έναντι του βλαπτόμενου ιδιοκτήτη.
Ο κύριος ορόφου ή διαμερίσματος έχει υποχρέωση να διατηρεί τη διαιρετή ιδιοκτησία του σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μη μπορεί να προκύψει από αυτήν βλάβη στη χρήση των λοιπών διαιρετών ή των κοινών της οροφοκτησίας. Περαιτέρω, αν η πιο πάνω παράλειψη του συνιδιοκτήτη είναι και υπαίτια, δικαιούται ο συνιδιοκτήτης που ζημιώνεται και προσβάλλεται κατά τούτο στο εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας του, να στραφεί κατά εκείνου και να ζητήσει αποζημίωση λόγω αδικοπραξίας.